Televizordakı Nobel söhbəti – Cemil Meriç

tumblr_nacnmfyXOC1timu1eo1_400

İnsanlıq böyük bir ailədir , biz də bu ailədə  özümüzə  düşən şərəfli yeri tutmaq  məcburiyətindəyik. Ancaq bu ailədə də Qabillər və Habillər var. Əsrlərdən bəri iki mədəniyyəti təmsil etmişik,iki  ayrı dünyanı təmsil etmişik. Avropanın  bizi  dərk etməsi,  Avropanın bizi həqiqi  dəyərlərimizlə qiymətləndirməsi  düşünülə bilər mi? Hələlik Nobel in bizə töhfəsi , bir-birimizi pərişan hala salmaq üçün  istifadə etdiyimiz  dinamit  hissəciklərindən ibarətdi.Görəsən  istiqbalda olan Avropa  bizi də öz ailəsinin doğmaca  övladı olaraq qəbul  edəcək mi?

Mükafatlar barəsində  bəndəniz artıq  dərəcə  şüphəliyəm .Əslində bəxşişlər cılız istedadları ,ölümə məhkum olan qabiliyyətləri yaşatmağa bir köməkçidir. Yəni bir qoltuq ağacıdırlar. İndiyə qədər heç  bir zəka bəxşişlər sayəsində özünü  insanlığa  qəbul etdirməmişdir.  Zəka hər şeydən əvvəl uzun bir səbrdir, mücadilədir, döyüşdür, fəthdir… Qaldı ki Nobelin ədəbiyyat mükafatı, öz ailə fərdlərinə ehsanından ibarətdir.  Hərçənd arada bir uzaq  iqlimlərə qədər ehsanlarını  lütf etmək  comərdliyini göstərir. Fəqət özü dərk edəcəyi , öz dünyasını gözəlləşdirən, öz mənəvi iqlimində yetişən insanlar  nail olabilərlər  bu mükafatlara ……

Bir sözlə, şairlərimiz Nobeldən mükafat alabilməzlər.Çünkü şeir tərcümə  ediləbilməz, milli bir şeydir , anlaşıla bilməz. Ədəbiyyatın digər qolları isə təzəcə   ölkəmizdə  yeni yeni  mövcudluqların   davam etdirməkdədirlər. Bu səbəbdən  o sahələrdə Avropanın əməllərini vəsf edən , Avropaya onu gözəl göstərən və günahlarını  unudmasında işinə yarayan böyük əsərlərimiz yoxdur. Əgər  şeir tərcümə ediləbilsəydi , Nobeli  bir Fikrətin alabiləcəyini , bir Nazimin alabiləcəyini düşünürəm. Əgər roman milli və ədəbi məhsul olmasaydı , əlbət Kemal Tahir ağlıma gələrdi …..

Fəqət bugün :  əvvəla həqiqi mənada  Avropa hüzuruna çıxaracaq ədəbiyyat ustadlarımız yoxdur.Yaşayanlar içindən Nobel ə namizəd olabiləcək  kimsə yoxdu. Nobel  müəyyən bir mədəniyyətdir. Sonrasında Nobel , mükafatlarını bir tale tək  bəxtəbəxt paylamaqdadır. Məsələn  bir Senkiyeviç. Senkiyeviçin Kovadisi sadəcə Avropaya onun çox  bərbəzəkli , çox möhtəşəm  bir təsvirini təqdim etdiyi üçün  mükafata layiq görülmüşdür. Kovadisi saraylardan köşklərə uçuran külək , Avropanın ürəyinə yağ kimi yayılan, Avropa ya onun  mənliyini çox daha gözəl , çox daha qüsursuz , çox daha  az eybəcər göstərən  bir küləkdir. Çörçil, ədəbiyyat dünyasında hərhansı bir simadır. İnsanilik ölçüsündə yaradıcı  biri   deyildir. Ama kapitalizmdə sistemi müdafiə etdiyi üçün sadəcə Çörçil öz  zəfərlərini qazandı, bu mükafata layiq görüldü. Misalları sonsuza  qədər sadalayabilərik.

Xülasə, ədəbiyyatçının  , “fikir adamı”nın   hərhansı bir  yerləşmiş ictimai sistemdən, hərhansı bir qurumdan ,  hərhansı bir “nüfuz mərkəzi”ndən istəyəcəyi tək  şey vardır: “Azadlıq  mühitində  özünü ifadə etməsinə  göz yumulması …..” Həqiqətdə  mükafat bir qanad deyildir, fikir adamı üçün ….bir zəncirdir. Biz bu zəncirdən payımıza  düşəni tam olaraq almışıq .

 

Türk dilindən tərcümə etdi: Kamran Məhərrəm

 

Bədii Tərcümə, Müzakirə kateqoriyasına göndərildi | Etiketləndi , , , , , , , | Bir şərh yazın